مسئله 203- اگر خود انسان اطمينان كند چيزى كه نجس بوده پاك شده، يا يك نفر ثقه به پاك‌شدن آن خبر دهد، يا كسى كه چيز نجس در اختيار اوست بگويد آن چيز پاك شده، يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد، گرچه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه، آن چيز پاك است.
مسئله 204- كسى كه وكيل شده است لباس يا چيز ديگرى را آب بكشد اگر بگويد آب كشيدم، قول او قبول است.
مسئله 205- اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش در اختيار اوست نجس شود و بعد احتمال دهيم آن مسلمان چيزى را كه نجس شده آب كشيده، پاك است و اجتناب از آن لازم نيست.
مسئله 206- افراد وسواسى كه زود اطمينان به نجاست چيزى پيدا مىكنند، يا هنگام آب‌كشيدن چيزى به آسانى اطمينان پيدا نمىكنند، نبايد به اطمينان خود اعتنا كنند، بلكه بايد بهطور متعارف عمل كنند و اعتناى این‌گونه افراد به گمان بلكه به اطمينان خود، حرام است و اعمال غيرمتعارف آنها موجب خسران دنيا و آخرت است.
مسئله 207- چيزى كه از دست مسلمان يا بازار مسلمين گرفته مىشود پاك و خوردن آن حلال است، گرچه آن مسلمان لاابالى باشد و تفحّص هم لازم نيست.